Radoszyce, kaplica św. Jana

Zbudowana w I połowie XIX w., usytuowana w rozwidleniu dróg wiodących do wsi Wilczkowice i Grodzisko. Budynek jest murowany z kamienia, otynkowany, założony na rzucie kwadratu. Elewacja północna – wejściowa z dużymi drzwiami przeszklonymi i dwoma oknami. Brak gzymsu. Szczyt obity drewnem. Elewacja wschodnia i zachodnia jednoosiowe, zamknięte górą wydatnym gzymsem. Elewację południową stanowi ściana pełna. Kaplica posiada dach dwuspadowy z dodatkową połacią od południa. Na kalenicy (od północy) znajduje się sterczyna z krzyżem. Wewnątrz znajduje się barokowa rzeźba św. Jana Nepomucena (patrona chroniącego przed powodziami i wzburzonymi wodami).

Figura o wysokości 114 cm wykonana jest z drewna, polichromowana (spękana jej powierzchnia wskazuje ślady wielokrotnego malowania). Rzeźba przedstawia świętego z biretem na głowie, ubranego w długą czarną sutannę, białą komżę spowiednika i narzuconą na ramiona brązową pelerynę. Św. Jan rozkłada ręce w których dzierży atrybuty – w lewej dłoni palmę męczeńską, a w prawej krucyfiks z wizerunkiem Ukrzyżowanego. Oba atrybuty stanowią oddzielne elementy kompozycji z możliwością mocowania ich w dłoniach. Pierwotnie krucyfiks przytwierdzony był na stałe do dłoni za pomocą drewnianego kołka o czym świadczy pusty otwór w krzyżu i dłoni.

Tekst pochodzi z niepublikowanego opracowania: Zabytki Radoszyc świadectwem przeszłości miasta, autorstwa dr Tadeusza Czarneckiego.