Jerzy Kazimierz Gorzkowski-Jasny (ur. 13.01.1893 r. , zmarł ok. 1948 r.). Poseł III kadencji 1930-35 – BBWR. Ojciec – Władysław; matka – Maria z domu Mazurowska; żona – Zofia Armadowna. II Miejska Szkoła Handlowa w Radomiu (od 1905), Gimnazjum A. Jeżewskiego w Warszawie (matura 1912), Wyższe Kursy Handlowe im. A. Zielińskiego (później SGH) w Warszawie (1912-14, do egzaminu końcowego nie przystąpił). Działalność W 1915-17 w 1. pułku piechoty Legionów Polskich. Od 1917 instruktor VII Okręgu POW, po ukończeniu konspiracyjnej podchorążówki zastępca komendanta okręgu radomskiego. W 1919 komendant Milicji Ludowej na miasto i pow. Radom, następnie referent sądowo-administracyjny w Batalionie Celnym Komendy m. Bobrujska, w 1921 przeniesiony do rezerwy 6. pułku strzelców konnych WP. Prowadził własne przedsiębiorstwo kupieckie w Stołpcach pod Nowogródkiem. Członek Sejmiku Powiatowego w Stołpcach, przewodniczący zarządu powiatowego Federacji Polskich Zw. Obrońców Ojczyzny oraz przewodniczący Rady Powiatowej BBWR. W 1931-35 naczelnik Komunalnej Kasy Oszczędności, w 1937 oskarżony o zagarnięcie funduszy z KKO. Wyrokiem SO w Nowogródku z 14.10.1937, zatwierdzonym przez SA w Wilnie 29.03.1938 skazany na 1,5 roku więzienia z zawieszeniem na 3 lata za „przekroczenie władzy z chęci zysku i zbrodnię fałszu urzędniczego na stanowisku naczelnika Zarządu KKO pow. Stołpce”. Skreślony z ewidencji oficerów we wrześniu 1938. Pod koniec lat 30. mieszkał w Gdyni. W czasie II wojny światowej od 1939 w konspiracji, członek Komendy Obrońców Polski i Polskiej Armii Ludowej (PAL) w Warszawie. Podczas Powstania Warszawskiego pełnił służbę wywiadowczą przy sztabie PAL. Po wojnie członek Miejskiej Rady Narodowej w Gdyni i Wojewódzkiego Komitetu SD w Gdańsku. Krzyż Niepodległości (1930), Krzyż Kawalerski Orderu Polonia Restituta (1931). Wniosek na pośmiertne odznaczenie Krzyżem Grunwaldu III kl. został odrzucony w 1948.
[Biografia i fotografia – wykorzystano materiały za zgodą Biblioteki Sejmowej w Warszawie]