konecka poczta

Konecczanie z ul. Bahnhofstrasse (d. Małachowskich, obecnie 1 Maja), prawdopodobnie 1940 rok. Druga od lewej Stefania Firkowska, późniejszy żołnierz NSZ-AK, Żołnierz Wyklęty ps. „Feluś”. Tuż przed Wielkanocą 1946 uprowadzona w Skotnikach przez funkcjonariuszy koneckiego PUBP. Ciała nigdy nie odnaleziono. W czapce z charakterystycznym emblematem pracownik poczty DPO. Foto. w zbiorach Ryszarda Cichońskiego, autorem fotografii jest prawdopodobnie Stefan Firkowski. Poczta była od początku wejścia Niemców poprowadzona bardzo

Fałków (Falków, Falkow). Odcisk pieczęci jednowierszowej o wym. 34 x 6,5 stacji przeprzęgowej.  Stacja notowana w Kalendarzyku Politycznym z 1836 i 1837 mimo jej likwidacji 1834 r.  W: Mirosław Czernik, Poczta Królestwa Polskiego w latach 1815-1851, Wrocław 1987. Na początku XIX w. ściśle związana z Fałkowem była szlachecka rodzina Winiarskich. Nie wiadomo kiedy dokładnie Winiarscy osiedlili się w Fałkowie. Po raz pierwszy nazwisko Winiarski pojawia się w fałkowskich

Końskie, cieplarnia w majątku hr. Tarnowskich. Foto. Antoni Borowiec (Końskie, ul. Zamkowa 7). Pocztówka wysłana z Końskich 19.09.1939 r. … Serdeczne pozdrowienia z podróży do Końskich przesyła wasz Georg… Stempel (fioletowy) niemieckiej poczty polowej 20645,  dodatkowo stempel tuszowy niemy z niewyraźną datą. W kolekcji KW. Do historii koneckiej poczty należy dodać również poczty obce, w tym wojskowe przygnane tu wichrami wojny. Stosunkowo dużo jest przykładów korespondencji

Końskie – owalny (13,5 x 14 mm), czarny stempel na liście z 1788 r. – tu znacznie powiększony. Zamieszczony w: Katalogu specjalizowanym znaków pocztowych ziem polskich 1990. Wprowadzanie tuszowych stempli pocztowych odbywało się stopniowo w okresie XVII i XVIII, w zależności od rozwoju instytucji pocztowych w poszczególnych krajach. Poczta francuska wprowadziła w 1611 r. stemple pocztowe do pokwitowań uiszczonych opłat pocztowych. Pierwsze stemple, obejmujące tylko oznaczenie dnia i miesiąca, wprowadzono

Końskie skrzyżowanie ulic Pocztowej i Krakowskiej, dom pocztowy z pierwszej ćwierci XIX wieku. Jedno z niewielu zachowanych fotografii budynku „starej” poczty (młodzi i „niedoświadczeni” konecczanie często mylą z budynkiem „poczty Malanowicza”). Fotografia z lat pięćdziesiątych XX wieku. Na rowerze Bogdan Faworski (na ramie) – przewodzi tata. Fot z kolekcji Bogdana Faworskiego. Placówka pocztowa w Końskich została otwarta przed 1815. Do 17.12.1834 urząd pocztowy pośredni, potem ekspedycja i stacja

Dyliżans pocztowy w okolicy Końskich, 1958 r. Zdjęcie zachowane przez Henryka Szabelaka  (wieloletniego pracownika koneckiej poczty) i pieczołowicie przechowywane przez rodzinę.  Fotografię udostępnił Tomasz Majchrowski. Poczta dyliżansowa dla uczczenia 400-lecia Poczty Polskiej, na trasie Wrocław – Kraków – Warszawa. Przejazd dyliżansu odbył się w dniach 9 – 26 października 1958 r. W dyliżansie znajdował się urząd pocztowy, przyjmujący przesyłki i punkt sprzedaży Przedsiębiorstwa Filatelistycznego. Przesyłki

Końskie, sierpień 1939. Poczta Polowa nr BC 44 [sic! Biuro Cenzury BC 44]. Budynek Sokolni od strony boiska sportowego i ogrody.  Wincenty Przyborowski, drugi od prawej 
w drugim rzędzie w jasnym mundurze WP. W 1937 r. Oddział II Sztabu Głównego Wojska Polskiego w Warszawie określił w tabelach mobilizacyjnych przydział grup numerów „BC” dla biur cenzury pocztowej w Okręgach Korpusów. W ramach przydzielonych Dowództwu Okręgu Korpusu nr IV (z siedzibą w Łodzi)