Domy w rynku długo nie miały kanalizacji. Pamiętam, że jeszcze w latach sześćdziesiątych XX wieku po wodę chodziło się z ulicy Pocztowej na zachodni skraj skwerku w okolicę ulicy Strażackiej. Natomiast każda większa ulewa dostarczała „miękkiej wody” szczególnie cennej. Służyła do mycia głowy i prania delikatnych rzeczy – woda łapana była w różnego rodzaju wanienki i balie. Ale ad rem. Pierwszy dokument, który przedstawiam pochodzi z około 1918 roku – ukazuje położenie miejskich studzien. Proszę zwrócić szczególną uwagę na stare nazwy dzisiejszych ulic: Bóźniczna, Szewska, Jatkowa, Tarnowskich, Kopcy, Polna, Małachowskich, Żydowska, Rogowska. Do dzisiaj zachowały swoje nazwy ulica Pocztowa; najstarsza [występuje w najstarszych dokumentach], Krakowska, Zamkowa i Kazanowska.
Drugi dokument pochodzący z lat trzydziestych XX wieku to „wykaz studzien publicznych na terenie miasta Końskie”. Tu też są ciekawe nazwy ulic: Joselewicza Szymańskiego i Bugaj. Przy dzisiejszej ulicy Piłsudskiego można jeszcze znaleźć tabliczkę z nazwą ulicy Zaułek Przechodni [tabliczka niestety „zaciapana” zaprawą].
Kolejny dokument to fotografia pochodząca z okresu okupacji ukazująca Żydów przy pompowaniu wody [właściciel fotografii jest mi nieznany – bardzo proszę o kontakt].
Może warto umieścić w planach rewitalizacji koneckiego centrum rekonstrukcję takiej studni [patrz Przedbórz, Szydłowiec i inne miejscowości]; są plany studni z połowy XIX wieku.
