Dziesięć niepublikowanych dokumentów z lat 1930-1932, dziesięć podań mieszkańców Końskich. To chyba unikalny już dzisiaj zestaw dokumentów. Uzyskałem zgodę na publikację od właściciela dokumentów, przy okazji dowiedziałem się, że wypożyczone „nie powróciły” – pozostały dobre kopie.
W latach dwudziestych i na początku trzydziestych – nazwą „dowód osobisty” określano dokument niezbędny do podróży zagranicznych. Pełnił on de facto rolę paszportu (i pomimo nazwy „dowód osobisty” na okładce, we wnętrzu nazywany już był paszportem). Opłata za wydanie tego dokumentu była wysoka: w czerwcu 1923 wynosiła 90.000 marek polskich, a w 1930 – 101 złotych polskich. Był jednak także wykorzystywany jako dokument meldunkowy, gdzie wstemplowywano m.in. pobyty czasowe (np. w hotelach w kraju, ale poza miejscem stałego zamieszkania.
Możliwość uzyskania w Polsce dowodu osobistego jako krajowego dokumentu tożsamości wprowadzono rozporządzeniem Prezydenta RP z 16 marca 1928 roku. Dokument wystawiany był na żądanie zainteresowanym osobom za opłatą 60 groszy i nie był obowiązkowy. [źródło: Wikipedia]
Zapraszam do galerii
