Listy Juliusza hrabi Małachowskiego pisane podczas kampanii w r. 1831. W książce: „Zbiór pamiętników do historii powstania polskiego z roku 1830-1831” Współwyd.: „Bibliografia powstania narodu polskiego z r. 1830-1831”, autorstwa Aleksandra Hirschberga, Lwów 1882, odnalazłem niewielką wzmiankę: „Małachowski hr. Juliusz. Listy pisane podczas kampanii r. 1831. Dziennik Polski, 1862, nr. 5-8, 11, 13”. Mogę zatem powiedzieć, że po 160 latach niepamięci odsłaniam je przed Państwem.

„25 sierpnia 2022 roku z nominacji ks. bpa. Marka Solarczyka zostałem nowym proboszczem w parafii pw. św. Trójcy w Fałkowie. Nie znałem bliżej tej parafii, dlatego tym bardziej byłem pod wrażeniem historii tego kościoła sięgającą nawet XIII wieku. Wiedziałem, że na pewno w tak historycznym kościele nie trzeba wprowadzać nowości, ale bardziej zadbać o tradycję i rzeczy liturgiczne, które już są na stanie parafii przez lata. Podczas porządkowania piwnicy pod kaplicą przedpogrzebową znalazłem mocno zniszczony przez korozję,

Rusznikarz, puszkarz, lampucer, zegarmistrz, Radny Miejski i Zastępca Burmistrza miasta Końskie, patriota. cz. I Introdukcja Od dłuższego okresu pracuję nad ciekawym według mnie tematem: „Konecki słownik rusznikarzy, puszkarzy, rurarzy i szyftarzy XVIII i XIX w. Wytwarzanie broni palnej w koneckich dobrach Małachowskich – wybrane dokumenty”. Temat jest na tyle fascynujący i nowy, że „radośnie” przyjąłem propozycję Zabytkowego Zakładu Hutniczego w Maleńcu zaprezentowania go na konferencji popularnonaukowej w Końskich w dniu

Siódmego kwietnia 2010 roku na stronie konskie.org.pl zamieściłem artykuł p. Henryka Seweryna Zawadzkiego: „Warszawa intelektualna w Końskich po Powstaniu Warszawskim”.  Wątki wysiedleńców warszawskich pojawiły się również w „Kronice szkolnej w Rogowie 1944 – 1950 cz. III” – przedstawione na stronie 26 czerwca 2016. Przypomnę poniżej fragmenty tego wspaniałego i autentycznego źródła informacji: Kronikę spisał kierownik szkoły Stanisław Jaworski”. Nie przypuszczałem, że poznam nazwiska tych ludzi. Po wnikliwym

Część IV Przebudzenie W ostatnio opublikowanym odcinku „Kalendarium…” zastanawiałem się przez chwilę nad drogą i sposobem prezentacji zgromadzonego materiału. Dopiero teraz (przy tym odcinku) można powiedzieć, że jestem umiarkowanie zadowolony z osiągniętej formy przekazu. Sądzę, że przy prezentacji kolejnych odcinków osiągnie ona (znaczy się forma przekazu) odpowiednią, zadowalającą mnie i Państwa formę. Nabieram też pewności, że koniecznie, powtarzam koniecznie muszę opracować indeks nazwisk i miejscowości.

Anabasis czy Katabasis? Przedstawiam Państwu trzecią część pierwszego rozdziału opracowania: „Kalendarium wydarzeń kulturalnych w Końskich, powiecie koneckim, guberni radomskiej od połowy XIX wieku do 1939 roku. Trzecia część obejmuje lata 1906-1915 tj. do okupacji niemiecko-austriackiej. Jestem w trakcie „drogi”, nie wiem jeszcze czy dotrę do zamierzonych kierunków przedstawienia tematu. Położę nacisk na opis miasta Końskie (okres zaboru rosyjskiego, okres okupacji austriacko-niemieckiej i okres XX międzywojennego) od połowy XIX

Przeglądałem wnikliwie poszyt dokumentów analizując zawarte informacje, karta po karcie. Poszyt nosi nazwę (pisana piękna kaligrafią): O Aptece Antoniego Chmielewskiego w Końskich. Dokumenty dotyczą kontroli, sprawozdań etc. apteki Chmielewskiego w Końskich w latach 1840 do 1861. Dużą część poszytu stanowią obwoluty listów z tych lat. [1]  Wiadomości, dodam ciekawych –  jest wiele, czuję lekki dreszczyk emocji ujawniając je. Po „pierwszym czytaniu” postanowiłem zgrupować

Józef Wojdacki. Uczestnik powstania styczniowego, kapitan z oddziału Czachowskiego. Był „przechodniem” w Końskich w latach 1892-1905. Animator wydarzeń kulturalnych, reżyser przedstawień – wielka postać. Z krótkim biogramem Józefa Wojdackiego można zapoznać się na archiwalnej stronie śp. Jerzego Kowalczyka: „Powstanie styczniowe 1863-1864” (powstanie 1863.zsi.kielce.pl. Kopia fotografii w zbiorach Krzysztofa Woźniaka, otrzymałem ją przed laty o p. Henryka Seweryna Zawadzkiego z Torunia. Zamiast wstępu uwag kilka „Kalendarium wydarzeń kulturalnych

Część I obejmująca lata 1860-1900 Zamiast wstępu Wielokrotnie pytano mnie o konecką Lutnię. Zgroza. Jeszcze do niedawna nie potrafiłem nic powiedzieć, a dostępne publikacje świeciły pustkami. A przecież historia koneckiej Lutni, towarzystw śpiewaczych i dramatycznych, zapisała się złotymi zgłoskami w historii miasta.  Tematem zajmuję się już kilka lat, przeprowadziłem kwerendę w archiwach; uzbierało się zatem dużo materiału dokumentalnego. Opracowanie liczy ponad 100 stron i „dynamicznie”