konecki tygiel narodów

Przedstawiam z mojej kolekcji kolejny dokument i opaskę pochodząca z koneckiego getta. Tym razem jest to pismo Rady Starszych Ludności Żydowskiej z dnia 15 kwietnia 1942 roku do burmistrza miasta Końskie W. Knopińskiego, podpisane przez Prezesa Rady Starszych Josefa Rozena. Na dole odręczny dopisek burmistrza: Karę obniżam z powyżej [naprowadzonych] powodów na 500 zł pod warunkiem wpłaty do kasy w dniu dzisiejszym. Knopiński …Między gettem, a stroną aryjską istniała łączność […]

Pokazuję kolejny dokument z mojej kolekcji. Jak pisał ostatnio do mnie Paul: [dokumenty] miałyby ogromną wartość dla tysięcy Żydów genealogów z rodzinnymi korzeniami w Końskich. Pojawiają się nazwiska mieszkańców miasta Końskie: Judkiewicz, Lipszyc (dwukrotnie), Zymler, Szwarcfuter, Gezumthajt, Rafałowicz, Wajnryb (dwukrotnie), Perelsztajn, Blum, Przencwajg (dwukrotnie), Wajrlic, Aronowicz (dwukrotnie), Berliner, Grundman, Horn, Kreps, Rozenfeld, Dzibaltowski, Jakubowicz (wielokrotnie), Grinberg, Lawkowicz, Kierszenbaum, Feld, Szajewicz,

Przypomnę tylko, że piętnastego października 1939 r. kreishauptmann Albrecht na terenie miasta utworzył Kolonię Żydowską z własną administracją. […] Kolonia Żydowska po kilkunastu miesiącach została przemieniona w getto. Z Księgi Gmin Żydowskich dowiadujemy się, że getto w Końskich powstawało w długim okresie czasu, ale wiosną 1940 r. ludność żydowska była już w getcie. [Grażyna Dymerska Żydzi koneccy, Końskie 1998] Całostka pocztowa stanowiąca ozdobę mojej filatelistycznej kolekcji, dotyczy więc krótkiego funkcjonowania

Dziesięć niepublikowanych dokumentów z lat 1930-1932, dziesięć podań mieszkańców Końskich. To chyba unikalny już dzisiaj zestaw dokumentów. Uzyskałem zgodę na publikację od właściciela dokumentów, przy okazji dowiedziałem się, że wypożyczone „nie powróciły” – pozostały dobre kopie.W latach dwudziestych i na początku trzydziestych – nazwą „dowód osobisty” określano dokument niezbędny do podróży zagranicznych. Pełnił on de facto rolę paszportu (i pomimo nazwy „dowód osobisty” na okładce, we wnętrzu nazywany już

Piętnastego października 1939 r. kreishauptmann Albrecht na terenie miasta utworzył Kolonię Żydowską z własną administracją. Przyczyną tak wczesnego zorganizowania w Końskich specjalnej dzielnicy była potrzeba ulokowania wszystkich Żydów w wyodrębnionej kolonii i szybkie przejęcie – w drodze grabieży i przymusu żydowskich placówek gospodarczych (zakładów, warsztatów, sklepów itp.). Niewątpliwie łatwiej było również zakwaterować w tejże dzielnicy uchodźców – wysiedleńców, którzy w tym czasie masowo uciekali z terenów zajętych przez hitlerowski

Rozpoczynam publikację ciekawych dokumentów z mojej kolekcji [dokumenty nie będę opatrywał komentarzem].

Wzniesiona dla potrzeb ludności wyznania prawosławnego; głównie dla stacjonujących w mieście i w zespole budynków koszarowych w Baryczy 25. Smoleńskiego i 27 Witebskiego Pułku Piechoty oraz urzędników rosyjskich i ich rodzin. O samej cerkwi wiem niewiele: mała, drewniana, rozebrana została w 1949 roku. W dwóch znanych mi albumach fotografii żołnierzy rosyjskich [album z ok 1890 r. i z 1914]; tylko w jednym znajduje się złej jakości fotografia tej cerkwi. Bardzo prawdopodobna lokalizacja cerkwi to miejsce

Za moich młodych lat, to jest około 1907 r. [autor Henryk Seweryn Zawadzki] pamiętam, że jak przechodziło się z ulicy Kazanowskiej do Rynku uliczką zwaną Wąską, to po drodze, po lewej stronie była kamienica rozbrzmiewająca wieczornym hałasem. Mieścił się tam cheder [szkoła żydowska o charakterze religijnym]. Przez otwarte okna słychać było jednostajny gwar uczniów, czytających jednocześnie talmud. Czasami widziałem przed tym domem wystawione długie ławy szkolne, na których były ułożone