Hubalowym szlakiem

Do pomnika podchodzę z mieszanymi uczuciami.  Trzymam w ręku zapalony znicz i nie wiem, gdzie mam go ustawić.  Partyzanckie mogiły przeorane zostały brukową kostką dla wygody składających kwiaty. Kto tak właśnie zaprojektował najbliższe otoczenie pomnika,  za nic mając prochy spoczywających tu poległych i ich rodziny? – Tu, pod tą kostką, jest mogiła mojego ojca – powiedział Bolesław Borowiecki, syn poległego pod Brzeźnicą koło Gowarczowa 12 grudnia 1944 r. Ludwika Borowieckiego […]

Bojomir Tworzyański – autor wspomnień.  Były dowódca 7 batalionu partyzanckiego AK Okręgu Nowogródek.  Ranny pod Szczuczynem w 1944 r. ps. „Ostoja”.  Fotografia z książki: Bojomir Tworzyański, Tak jak pamiętam.  AK, Ziemia Konecka i Nowogrodzka 1939-1945. Zdrada Relampago W drugiej połowie 1942 roku Komenda Okręgu ustaliła, że szef
 oddziału II Obwodu Koneckiego, Maks Szymański „Relampago”,
 współpracował z Gestapo i występował pod pseudonimem „Trop”.
 Płk. Borzobohaty, były szef sztabu

– To jest magiczne miejsce – powiedział dyrektor RDLP w Łodzi, Edward Janusz. -Jestem tu z wami po raz trzeci. Pierwszy raz przyjeżdżałem na „Hubalowi wigilię” z pewnym niedowierzaniem. Natomiast w tym roku już na tą wigilię czekałem i za to wszystkim dziękuję. Od lewej: Beata Jasek, dyrektor ZSZ im. Hubala w Radomiu, Edward Janusz, dyrektor RDLP w Łodzi. Pierwszy od prawej płk Marian Zach, prezes Środowiska Hubalczycy. Leśne, wigilijne spotkania uczniów szkół

Prawie od trzydziestu lat [artykuł powstał na początku lat 70.] każdej wiosny zalew kąpielowy w Sielpi obfituje w wodę do wysokiego poziomu lustra. Ładny widok na wodną taflę roztacza się z wysokości zapory na rzece ze śluzami przy moście na koronie drogi. Kiedy tylko tam przystanę, nostalgicznym echem powraca do umysłu natrętne pytanie. Gdzie leżał ten zastrzelony chłopak? Nazywał się… No, właśnie! Nazwisko uciekło z pamięci. A jeszcze kilkanaście

Rogów. Po prawej stronie w okolicy widocznych iglaków, a może nieco w głębi;  zginął Tadeusz Jencz „Allan”: … On leżał na rogu Leśnej i Wschodniej.  Obok był dół co kopali ludzie glinę. I tu był zabity, bo tu była krew, rękawiczka, szalik i czapka…  Tuż obok stał krzyż choleryczny. Foto. KW. Po śmierci „Robota” … Po śmierci „Robota” oddział był jak bez duszy. Jeszcze „Dalski” – po minięciu szoku i powrocie oddziału do jakiej

Akt zgonu, w którym o śmierci
 Kaczorowskiego zaświadczali przed ks. Sykulskim świadkowie: ksiądz prefekt konecki Władysław Michałkowski i mieszczanin Jan Sroczyński. W akcie zapisano: Dnia 9 kwietnia 1940 r. o godzinie piątej rano zmarł w Końskich Marian Kaczorowski, kawaler, lat 26, mający, syn Stanisława i Walerii ze Szkodzińskich… Akt w archiwum USC UMiG Końskie. Foto. Ryszard Cichoński. Starszy ułan „Gruszka” Po ojcowskiej zagrodzie „Gruszki” pozostał tylko plac pod lasem. Nie ma już dużego

Jan Zbigniew Wroniszewski „Znicz” (ur. ur. 1921- zm. 27.08.2014); licealista; żołnierz OW „Hubala”; pchor. AK; redaktor prasy; z-ca kmdta miasta; żołnierz zgrupowania „Robota”; więzień KL Gross-Rosen, Auschwitz, Mauthausen, Gusen. Józef Kazimierz Wroniszewski „Okoń”, „Konrad” (ur. 1925 – zm. 30.09.2013); gimnazjalista, plut. 201 AK; współredaktor prasy konspiracyjnej;  kpr. oddz. dywersji obwód.; zgrupowania „Robota”; więzień KL Gross-Rosen, Auschwitz, Mauthausen,

By czas nie zaćmił i niepamięć Jan Długosz Do pomnika podchodzę z mieszanymi uczuciami. Trzymam w ręku zapalony znicz i nie wiem, gdzie mam go ustawić. Partyzanckie mogiły przeorane zostały brukową kostką dla wygody składających kwiaty.Kto tak właśnie zaprojektował najbliższe otoczenie pomnika, za nic mając prochy spoczywających tu poległych i ich rodziny?– Tu, pod tą kostką, jest mogiła mojego ojca – powiedział Bolesław Borowiecki, syn poległego pod Brzeźnicą koło Gowarczowa 12 grudnia

…Tego tragicznego przeżycia nie zapomnę nigdy, kpt. Stoiński ukrywał się długo w naszym domu, przed Nim składałam przysięgę, byłam jego łączniczką. Dokument w zbiorach KW. Dwa kilometry od Końskich w Dyszowie, w domu mojej Mamy Eleonory Nowak przebywał Komendant Obwodu Końskie Jan Stoiński „Górski”; od września 1940r do grudnia 1941 r. Następnie po dłuższej przerwie, wrócił na Dyszów do nas i przebywał do połowy października 1942 r. Przez ten czas byłam łączniczką komendanta

Nieopodal mogiły chłopów z Gałek, znajduje się w lesie samotna wojenna mogiła hubalczyka Kazimierz Kubackiego. Foto. Jacek Lombarski. Historia odcisnęła bolesne piętno na położonej w głębi lasu maleńkiej wsi Gałki (gm. Gielniów). Dzień powszedni, jak w niewielu innych polskich wsiach przeplata się tutaj z okupacyjną przeszłością. Wystarczy zajrzeć do pierwszego z brzegu gospodarstwa, żeby usłyszeć opowieść o pacyfikacji w 1940 roku. Tutaj każda rodzina straciła w kwietniu