Hubalowym szlakiem

Bogumił Kacperski ps. „Malina”, „Frycz”, „Kil” (1922-2001), licealista, kpr. pchor. AK, członek komendy Obwodu, ref. łączności, adiutant kmdta. Aresztowany 20.08.1943 – KL Auschwitz, Mauthausen, Gusen. Fotografia zawarta w książce: Bogumił Kacperski, Jan Zbigniew Wroniszewski, Konspiracja Konecka 1939-1943, Końskie 2005. Fragment wspomnień uczestnika Motto: Dzwoniąca w uszach cisza stanowi niesamowity kontrast z trwającym blisko sześć godzin dudnieniem i wibracjami silników […]

Stanisław Nowakowski „Boruta” – z prawej, w środku NN „Beryk” i Mieczysław Ziomek  ze Starego Młyna. Koledzy z oddziału partyzanckiego, kres okupacji.  Fotografię udostępniła córka Stanisława Nowakowskiego pani Zdzisława Bomba. Spóźniłem się!Nie zastałem już pana Stanisława wśród żyjących. Chciałem się jeszcze z nim spotkać na kolejnym wywiadzie – spotkaniu. Odszedł w październiku 2009 r. Był jednym z „ostatnich” żołnierzy polskiego podziemia: Stanisław Nowakowski ps. „Boruta”, żołnierz

Końskie – fotografia z lat okupacji, Czy był to ten słup ogłoszeniowy, a może stał on kilkanaście metrów dalej przy widoczny w głębi fotografii ratuszu? Dla wnikliwych konecczan dodam, że uliczka tuż przy ogrodzeniu kościoła parafialnego nazywała się: ? (może czytelnicy strony podpowiedzą – uzupełnię). Foto. (kopia) z kolekcji Ryszarda Cichońskiego. To fascynująca (jeżeli można tu użyć tego słowa) i mało znana historia. Skromnie przemyka gdzieś

Gałki na mapie z 1907 r.  Atlas geograficzny ilustrowany J.M. Bazewicza, Warszawa 1907, il. 68. Gałki, niewielka wieś w gminie Gielniów (powiat Przysucha) istniała już w 1520 roku, kiedy to plebanem parafii był Jan z Gielniowa. Jej właścicielem był Stanisław Dunin Brzeziński. Początków istnienia wsi można jednak dopatrywać się w 1455 roku, kiedy to Gielniów otrzymał od Kazimierza Jagiellończyka przywilej prowadzenia targów i jarmarków. W 1881 roku

Borkowice. W tym domu mieszkał rządca Weber. Foto. Jacek Lombarski. Jest w Hubalczykach jeszcze jedna postać: Władysław Aleksander Weber – Kościesza, porucznik rezerwy artylerii, o którego honor, poza rodziną i Sylwestrem Jedynakiem, autorem wielu publikacji poświęconych działalności Oddziału Wydzielonego, w tym również nie publikowanego materiału: Pisarskie zamieszanie, nikt się nie upomniał. Korespondencja jaką wymienił Sylwester Jedynak z Marią Panas Zdanowską, córką Władysława Webera, jest

Orzełek do czapki żołnierza Batalionów Chłopskich z kieleckiego. Orzełek został wykonany w czerwcu 1943 r. w warsztacie kowalskim Ludwika Piwowarczyka w Korytnicy [sic! – Kornicy] pow. konecki, woj. kieleckie przez Ignacego Grochulskiego – członka plutonu BCh w Korytnicy [sic! – Kornicy]. Ignacy Grochulski wykonał około 400 tych orzełków, które rozprowadzono wśród członków Batalionów Chłopskich. Orzełek wykonany z blachy aluminiowej przedstawia orła pod korona z rozpostartymi skrzydłami umieszczonego

Oddział majora Hubala z Tereską. W podpisie wymieniona miejscowość Anielin.  Fot. w zbiorach rodzinnych KW. Historia odnalezienia tej fotografii opisana jest w artykule:  Wąsosz k. Końskich. Leśniczówka Kamienny Krzyż W roku 2012 mija 70 lat od ostatniego potwierdzonego kontaktu z Marianną Cel pseudonim „Tereska”, żołnierką Wydzielonego Oddziału Wojska Polskiego, pod dowództwem majora Henryka Dobrzańskiego „Hubala” Osoba Marianny Cel jest pod wieloma względami interesująca i tajemnicza. Urodziła się

Generał Stanisław Burza-Karliński podczas spotkania z mieszkańcami Przedborza, 2008 r.  Fot. Paweł Grabalski. 8 maja 1945 r. – kapitulacja Niemiec. Na hasło: konspiracja niepodległościowa po II wojnie światowej w naszym regionie, myślimy: Konspiracyjne Wojsko Polskie. Ta prawda przebiła się już do świadomości powszechnej z „Warszycem”, czyli kpt./gen. bryg. Zbigniewem Sojczyńskim (1910-1947) na czele. Przyjmuje się, że rozpoczął on działalność zbrojną w drugiej połowie maja 1945 r. Jednak wcześniej miały miejsce wystąpienia

Pozostałości fundamentu leśniczówki Bielawy, dawno już zarósł młody las. Tylko nieliczni wiedzą, gdzie ich szukać. Dziś jedynym po niej śladem jest pomnik-głaz, pamiątka „Hubalowej wigilii”. Wielokrotnie opisywano wigilię hubalczyków na Bielawach, 23 grudnia 1939 roku. Dorzućmy do tych opisów jedne nieznany, a może nawet nieistotny, epizod. Opowiedział go pułkownik Marian Zach podczas spotkania z uczniami podczas „Międzyszkolnej Hubalowej Wigilii”. „Las szumem drzew